Tijdspassering / flessescheepjes .
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Weer een "gedrocht" maar wel met gebruikmaking van enkele tips. Flesje wel erg klein, maar dan blijf je nuchter. Staat nog een op stapel, maar die krijgt ook "draadjes". O ja, het stelt een schoener voor o.i.d..
quo vadis
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Prachtig, lief flesje, klein maar fijn. Klein scheepjes zijn altijd een hele goede oefening!
Hoe groter de fles hoe moeilijker het wordt, met de details moet je wel eens smokkelen.
Het hoeft niet in een dag klaar. Tijd in uren, is niet aan te geven. Ik heb ooit eens twee bijna identieke Zwitserse stoomraderboten gebouwd elk in ‘n 3 ltr. fles.
De eerste in 341 uur. De tweede 296 uur. Droogtijden niet meegerekend.
Kijk niet naar anderen, als die het beter doen, is het hun zaak!
Ook zij moesten het leren, ook ik.
We hebben het weer over uniek, elk scheepje wat u bouwt is en blijft uniek.
Waar deze kunst vandaan komt weet ik echt niet,,,,!
Het eerste en oudste flesje wat ik weet, is in de collectie van het Maritiem museum Rotterdam.
Een lichtbruin fi’oolvormig flesje rechtopstaand ± 40 à 45 c/m hoog.
Bouwdatum ben ik kwijt, 1748 of 1784?
Op dit gebied ben ik geen deskundige, dan alleen maar een bouwer.
Nu komt er een beetje chauvinisme tevoorschijn!
Toch heb ik een vaag vermoeden, naar mijn gevoel moet een Hollandse pikbroek,
de uitvinder geweest zijn. Daar zijn onze waterwegen schuldig aan.
En vooral de hoofdschuldige het, spriettuig.
Holland, waterland, overal vaste bruggen, soms met oorgat! En steeds, dat spriettuig neerhalen, en opzetten.
Er voeren trekschuiten, damlopers, schokkers, heijnsten, smakken en waterschepen met spriettuig
Wat in het groot kan, is in een fles ook mogelijk…….
Eeuwen geleden misschien bedoelt als voorbeeld.
Zogenaamd een afbeelding, * foto* ,,Kijk, papa vaart en werkt op zo’n schip’’
Soms met wat huisjes, dit is ,,Madeira’’ Tessel of Gibraltar!
Vrgr. Geep
Hoe groter de fles hoe moeilijker het wordt, met de details moet je wel eens smokkelen.
Het hoeft niet in een dag klaar. Tijd in uren, is niet aan te geven. Ik heb ooit eens twee bijna identieke Zwitserse stoomraderboten gebouwd elk in ‘n 3 ltr. fles.
De eerste in 341 uur. De tweede 296 uur. Droogtijden niet meegerekend.
Kijk niet naar anderen, als die het beter doen, is het hun zaak!
Ook zij moesten het leren, ook ik.
We hebben het weer over uniek, elk scheepje wat u bouwt is en blijft uniek.
Waar deze kunst vandaan komt weet ik echt niet,,,,!
Het eerste en oudste flesje wat ik weet, is in de collectie van het Maritiem museum Rotterdam.
Een lichtbruin fi’oolvormig flesje rechtopstaand ± 40 à 45 c/m hoog.
Bouwdatum ben ik kwijt, 1748 of 1784?
Op dit gebied ben ik geen deskundige, dan alleen maar een bouwer.
Nu komt er een beetje chauvinisme tevoorschijn!
Toch heb ik een vaag vermoeden, naar mijn gevoel moet een Hollandse pikbroek,
de uitvinder geweest zijn. Daar zijn onze waterwegen schuldig aan.
En vooral de hoofdschuldige het, spriettuig.
Holland, waterland, overal vaste bruggen, soms met oorgat! En steeds, dat spriettuig neerhalen, en opzetten.
Er voeren trekschuiten, damlopers, schokkers, heijnsten, smakken en waterschepen met spriettuig
Wat in het groot kan, is in een fles ook mogelijk…….
Eeuwen geleden misschien bedoelt als voorbeeld.
Zogenaamd een afbeelding, * foto* ,,Kijk, papa vaart en werkt op zo’n schip’’
Soms met wat huisjes, dit is ,,Madeira’’ Tessel of Gibraltar!
Vrgr. Geep
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Ik ga gewoon door. Dit bootje (bulkcarrier) was geen makkie, spookschip Zie kustlijn, die zal bekend voorkomen. Jammer dat door het glas de foto niet zo mooi overkomt, maar in het eggie is het resultaat best geslaagd.
quo vadis
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Ik begin daar ook zin in te krijgen...
Toen ik begin vijftiger jaren in Delfzijl op school zat en de Bepalingen ter vookoming van... moest leren, gebruikte ik aanvankelijk een paar simpele stukjes hout of stompjes potlood als bootjes om bepaalde situaties weer te gaven, maar al gauw begon ik echte scheepjes te maken. Een gewoon vrachtschip, een paar visserlui, een sleepboot, een zeilschip, een stuk of drie oorlogsschepen, een bergingsschip bezig met onderwaterwerkzaamheden, kortom al wat zoal de revue passeert in het Zeeaanvaringsreglement. Ik kreeg daar lol in en begon die scheepjes steeds mooier te maken. Ik gebruikte het hout van sigarenkistjes die toen nog in ruime voorraad verkrijgbaar waren. Dat was cederhout en dat is niet te hard en laat zich vanwege de rechte nerf gemakkelijk bewerken. Ik kreeg lol in dat hele kleine. Een traditioneel drie-eilandenscheepje bijvoorbeeld van, pakweg, 8 of 9 centimeter lang, maar dan wel helemaal compleet met masten en bomen en luchtkokers en een opbouw met een stuurhuis met een peilraam en een radar en op het schavotje een peilkompas met een hekje eromheen. Een peilraam van één koperen adertje van een stukje snoer en om het peilkompas een hekje van splintertjes hout dat ik met twee pincetten en heel kleine druppeltjes Velpon aan elkaar moest lijmen. Ik zat eindeloos te prutsen op mijn kamertje, want ik was arm en had hooguit één keer in de week, op zaterdagavond, centen voor een potje bier en televisie was er nog niet of nauwelijks.
Nadat ik geslaagd was, heb ik de hele verzameling - want het werden er steeds meer - aan de school gegeven, waar ze voor datzelfde doel al een hele verzameling schepen in allerlei vormen hadden. De mijne waren veel te kwetsbaar dus daar is natuurlijk helemaal niks van terecht gekomen, maar nu ik dit zo zie, bedenk ik dat ik die modelletjes ook wel in flessen had kunnen schuiven. Dat was nog veel en veel meer gepiel geweest, maar wie weet had ik daar ook wel iets op gevonden. Ik schilderde die scheepjes niet, maar liet ze gewoon in de mooie kleur van dat sigarenkistjeshout.
Zal ik dat nog eens gaan proberen? Mijn handen beven nog niet, dus het zou mogelijk moeten zijn. Maar wat voor hout kan ik dan nemen? Sigarenkistjes zijn er niet meer, zeker niet hier, op het Griekse platteland. Op elkaar gelijmde keelspatels is het eerste dat bij me opkomt. Maar ja, voornemens, voornemens, voornemens... Het is gemakkelijk gezegd en bedacht, maar nu nog doen.
Toen ik begin vijftiger jaren in Delfzijl op school zat en de Bepalingen ter vookoming van... moest leren, gebruikte ik aanvankelijk een paar simpele stukjes hout of stompjes potlood als bootjes om bepaalde situaties weer te gaven, maar al gauw begon ik echte scheepjes te maken. Een gewoon vrachtschip, een paar visserlui, een sleepboot, een zeilschip, een stuk of drie oorlogsschepen, een bergingsschip bezig met onderwaterwerkzaamheden, kortom al wat zoal de revue passeert in het Zeeaanvaringsreglement. Ik kreeg daar lol in en begon die scheepjes steeds mooier te maken. Ik gebruikte het hout van sigarenkistjes die toen nog in ruime voorraad verkrijgbaar waren. Dat was cederhout en dat is niet te hard en laat zich vanwege de rechte nerf gemakkelijk bewerken. Ik kreeg lol in dat hele kleine. Een traditioneel drie-eilandenscheepje bijvoorbeeld van, pakweg, 8 of 9 centimeter lang, maar dan wel helemaal compleet met masten en bomen en luchtkokers en een opbouw met een stuurhuis met een peilraam en een radar en op het schavotje een peilkompas met een hekje eromheen. Een peilraam van één koperen adertje van een stukje snoer en om het peilkompas een hekje van splintertjes hout dat ik met twee pincetten en heel kleine druppeltjes Velpon aan elkaar moest lijmen. Ik zat eindeloos te prutsen op mijn kamertje, want ik was arm en had hooguit één keer in de week, op zaterdagavond, centen voor een potje bier en televisie was er nog niet of nauwelijks.
Nadat ik geslaagd was, heb ik de hele verzameling - want het werden er steeds meer - aan de school gegeven, waar ze voor datzelfde doel al een hele verzameling schepen in allerlei vormen hadden. De mijne waren veel te kwetsbaar dus daar is natuurlijk helemaal niks van terecht gekomen, maar nu ik dit zo zie, bedenk ik dat ik die modelletjes ook wel in flessen had kunnen schuiven. Dat was nog veel en veel meer gepiel geweest, maar wie weet had ik daar ook wel iets op gevonden. Ik schilderde die scheepjes niet, maar liet ze gewoon in de mooie kleur van dat sigarenkistjeshout.
Zal ik dat nog eens gaan proberen? Mijn handen beven nog niet, dus het zou mogelijk moeten zijn. Maar wat voor hout kan ik dan nemen? Sigarenkistjes zijn er niet meer, zeker niet hier, op het Griekse platteland. Op elkaar gelijmde keelspatels is het eerste dat bij me opkomt. Maar ja, voornemens, voornemens, voornemens... Het is gemakkelijk gezegd en bedacht, maar nu nog doen.
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
balsahout, Theo..
Héél gemakkelijk te bewerken, en aangezien zo'n scheepje in de fles een beschermde omgeving heeft, heeft dat zachte hout weinig last van 'bedreigingen buitenfles'...
Héél gemakkelijk te bewerken, en aangezien zo'n scheepje in de fles een beschermde omgeving heeft, heeft dat zachte hout weinig last van 'bedreigingen buitenfles'...
Oost, west...ook best
-
- Berichten: 3142
- Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
- Locatie: Langedijk
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Balsahout nemen.
Bob
Bob
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Ben je gek Theo, GEEN balsahout nemen........DAT is veel te makkelijk..........mooie stukkies tropisch hardhout zoals b.v Jatoba of Braziliaans Teak..DAN heppie wat te snijen en heppie " NOG meer gepiel"......je gaat nou toch zeker niet voor " the easy way out"Dat was nog veel en veel meer gepiel geweest,
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Tijdspassering / flessescheepjes .
Mijn hobby is het maken van scheepjes in flessen. Hier wat foto's van een "anchor sloop"van de Britse Royal Navy.