Koninklijke Hollandse Lloyd

[jacko]

Hallo

Ik mag weer een fotoplaatsen van Arie van Z.
Deze keer een mooi maar tevens triest plaatje van de Kennemerland april 1982 , haar laatste keer in Amsterdam onder deze naam.

groeten
Hans

p.s.
Ik houd mij aanbevolen voor meer foto,s iedereen mag ze naar mij toesturen. Ik zet ze met vermelding van de zender op dit topic.

[Patru (R.I.P)]

Of had de KHL meer schepen met een naam beginnend met een E

Volgens Marhisdata is er na verkoop van de Westland (bj1931) nog een paar maanden een Estland geweest. Het zoeken naar een plaatje met die naam leverde niks op. Wel een mooi knipsel over de Westland.

Verkoop Westland.jpg (36.23 KiB) 2531 keer bekeken

Parool 19-12-1962.jpg (101.64 KiB) 2531 keer bekeken

Groet, Paul G.

[Drentenier]

Paul,

Hier een mooi plaatje van de Westland.

Westland.jpg (53.96 KiB) 2502 keer bekeken

[jdbvos]

Dankjewel, Paul en Hans
Dat verklaart de E !
Mooi gevonden, Paul ! Van sloopobjecten worden zelden foto's gemaakt.

Jammer, eigenlijk, want die serie van de sloop van die ex-NLse wowo's in Kaohsiung, vond ik een prachtig én waardig (!) document.
Schepen (en meerdere manmade constructies) en mensen hebben altijd een aardige overeenkomst: ze komen 'in the picture' bij tewaterlating/geboorte, zeg maar 'het begin' Zelfs wat daaraan allemaal vooraf is gegaan komt niet veel in de algemene bekendheid...
Het 'kabbelt' allemaal mee in tijd en heeft zo nu-en-dan een highlight waarmee de aandacht wordt gefocust (wat een k*twoord: ik moest de juiste schrijfwijze opzoeken), om daarna in alle stilte en in 'besloten kring' uit de samenleving te verdwijnen...
Om daarna middels foto's, filmpjes en verhalen onder de aandacht worden gehouden door hen die ermee te maken hadden...
Je zou er bijna somber van worden, maar het is de normale gang van zaken. En dat is prachtig ! Anders zou dit Forum niet bestaan...

[jacko]

Hallo KHLers en andere geïnteresseerden.

Ik mag een aantal verhalen hier opzetten , opgetekend door Hwtk. Kees Los
Het betreft het wegbrengen van de Waterland bouwjaar 1972.
Het is een uitgebreid verhaal dus neem er de tijd voor.
En een verhaal van de Gooiland 1944 , vooral de wat oudere KHLers zullen dit verhaal wel eens gehoord hebben.

groeten en met dank aan Kees Los
Hans

[jacko]

Nu het verhaal Gooiland bouwjaar 1944

Nogmaals dank aan Kees , voor deze mooie verhalen.

[Jacob Bothof]

Graag meer van dat soort verhalen We willen af en toe weer een beetje lachen, na de sombere maar
mooie verhalen van het afscheid van onze grondlegger JOS.
Jacob

[jacko]

Vergeet niet om deze pagina , de verhalen onderaan te lezen.viewtopic.php?f=1&t=680&start=3040

[jacko]

Twee foto's ontvangen van Peter V.

Eemland en Amstelland.

groet
Hans

[jacko]

Hallo allemaal
Hier nog een verhaal van Hwtk. Kees ( C. Los ) staat in zijn boek : Van thuisreis tot Papeete

Loonadministratie
Deze reis duurde precies een maand en voor onze begrippen dus erg kort. Op 11 maart vertrokken we leeg uit Amsterdam en na veertien dagen varen kwam het schip aan in Houston. Via New Orleans, Philadelphia arriveerden we in New York en zat voor mij de reis erop. Dit schip was namelijk verkocht aan een land in het Midden Oosten. Een scheepvaartbureau in Amerika trad op als tussenpersoon en een aantal zaken werd behartigd en uitgevoerd op een Amerikaanse manier, die op ons wel zeer vreemd overkwam. De bemanning was afkomstig uit diverse Europese landen, o.a. Nederland, Duitsland, Spanje, alsmede enige Scandinavische zeevarenden. Als enige verliet ik dit schip en vanzelfsprekend geeft men dan brieven voor thuis mee. Men is verzekerd van een snelle en betrouwbare postverbinding. In Nederland aangekomen frankeert men deze brieven en in de betreffende woonplaats worden ze gepost. De familieleden thuis kijken even vreemd op van een brief gepost in Nederland, terwijl ze een brief verwachten uit Amerika, maar bij het lezen wordt dit natuurlijk onmiddellijk verklaard. Zo ontving ik een aantal brieven, echter de vierde WTK overhandigde mij een brief die ongeveer een halve centimeter dik was en ook behoorlijk zwaar. Meteen vroeg ik “Wat zit daar in?” Uiteindelijk heb ik er natuurlijk volkomen niets mee te maken wat hij verstuurd, het was meer een soort reactie. Dit formaat brieven komt eigenlijk nooit voor. Maar tot mijn verbazing antwoordde hij “Er zit achthonderd dollar in. Dit is bestemd voor mijn vrouw.” Nu kwam de summiere werkwijze van het Amerikaanse bureau naar voren. De opvarenden moeten zelf maar zorgen dat geld overgemaakt wordt naar hun familieleden. De kantoren van Nederlandse rederijen bieden de mogelijkheid om maandelijks een vast bedrag over te maken naar opgegeven bankrekeningen en hiervan wordt door vrijwel iedereen gebruik gemaakt. Maar lezers, ik voelde me helemaal niet lekker om, teruggekeerd, op een Nederlands postkantoor zo’n groot bedrag in een brievenbus te deponeren. Het bleek, hij woonde in D., waarop ik aanbood om dit bedrag bij hem thuis te overhandigen. U begrijpt, deze suggestie werd met vreugdegeschal in dank aanvaard, want hij zat er zelf ook goed verlegen mee. Na New York ging het schip naar het Midden-Oosten en een goede gelegenheid om dan geld over te maken naar Holland werd steeds kleiner.
‘s Avonds vertrok ik dan van Kennedy Airport, de volgende ochtend vroeg arriveert men op Schiphol. De volgende dag naar Amsterdam en op het kantoor een en ander bepraat over deze reis. Hierna ging ik naar de loonadministratie, voor het financiële gedeelte. Hier stelde ik de vraag “Hoe kom ik in D.?” En enigszins vanzelfsprekend vertelde ik bovenstaand verhaal. Maar nu kwam de loonadministrateur naar voren. Hij zette een vel papier in de typemachine, en begon hierop een verhaal te typen wat hij mij overhandigde. Wat was dat? Tot mijn verbazing had hij een schuldbekentenis gemaakt met ongeveer de volgende inhoud: “Overhandigd aan Mevr. A te D, een bedrag groot achthonderd Amerikaanse dollars, getekend voor ontvangst, enz., enz.” Ja, lezers, bij een normale loonadministratie verwisselt het kleinste bedrag niet van eigenaar als dit niet schriftelijk vastgelegd is. En deze man gruwde van het idee, om dit bedrag zomaar te overhandigen. Hij suggereerde nog “Straks heeft die Mevrouw het niet ontvangen, en ben jij verantwoordelijk.” Ja, daar zat wat in. Dus stak ik de schuldbekentenis bij me en ging op pad naar D. Aangekomen in D. het juiste adres gevonden en aangebeld. De deur werd geopend door een jongetje van een jaar of acht. “Is je moeder thuis?” En binnengelaten in de kamer zag ik een foto staan van de vierde WTK waarmee ik dus een maand lang samengewerkt had. Dit was zeer zeker het juiste adres en ik overhandigde de brief met de woorden “Er zit geld in, telt U het na.” Maar ach, de brief werd achter de klok gezet en nog niet geopend. Later realiseerde ik me dat ikzelf het bedrag niet nageteld had of voor ontvangst getekend had. De kinderen vroegen nu “Heeft U bij mijn vader gevaren? Hoe is het met hem?” En na enig gepraat ben ik weer naar huis gegaan. Later vond ik de schuldbekentenis. Die heb ik maar verscheurd.


Nog even een correctie op het verhaal Waterland op pagina 191 . daar ontbrak een hele bladzijde , ik heb die er tussen gezet. Tussen 3 en 4 staat nu de ontbrekende bladzijde als nr. 6. Sorry nu moet/mag je het verhaal opnieuw gaan lezen.
http://www.kombuispraat.com/viewtopic.p ... start=3040